Caperucita Ruber

NARRADOR.- Erat picola domus in medio silva. Volucres coeli canebant cum laetitia. Flores pulchras ornabant prados.

MADRE.- ¡Caperutia!, ¡filia mea! ¡rapaza mea!, ¡Fragmentum cuore meo! ¿Ubi estis?

CAPERUCITA.- Ecce ego, cum ovejis campestres.

MADRE.- Veni, veni vade in domo abuelita tua ¿non gnosces que infirmissima est cum catarro in cama? Oportet portare quequmque bocata.

CAPERUCITA.- Vado festinans, mater mea.

NARRADOR.- Et capiens cestam magnam cura mei, inmensam tartam olivas, et multum kleenex, et vicks vaportubs et alicuias ceteras viandas, fuit.

MADRE.- Caperutia, vigilat! Lupus est feroris tamquam leo rugiens buscat quem devoret.

NARRADOR.- Caperutia fuit cantante in domo abuelitae.

CAPERUCITA.- ¿Quem timet lupus feroces, ad lupus, ad lupus? (Bis) ¡Oh! ¡Lupus!

LOBO.- Quo vadis, Caperutia?

CAPERUCITA.- Vado domo abuelitae portare piscolabis et famacopea catharrensis.

LOBO.- Ah! Capisco! Ego cognosco duas vias. Una breve, et altera longissima. ¿Voles que faciamus “ONE RALLY”? Ego vado per viam longissima, et tu vadis per viam breviorem. OK?

CAPERUCITA.- Lupus dixis iatra est.

LOBO.- Trola magna tragata est! Ista puella tonta est!

NARRADOR.- Caperutia, plus ingenua quam cubo, fuit viam chapurreantis exitus postremos eurovisiones:

CAPERUCITA.- (cantanto) Pusila tralarala, stellas fur te in caelo reverberantur…

NARRADOR.- Intratamtum, lanzatus est lupus in carrerum velocite, sicut descosibus et arribatur est in domo abuelitae antes quam Caperutia. Lupus pulsant automatico guardaportam et audivit per interfono.

ABUELITA.- Quid est?

NARRADOR.- Fingiens voce cursi clamavit:

LOBO.- Sum nepotita tua, Caperutia Ruber.

ABUELITA.- Pulsa et intra, porta aperta est.

NARRADOR.- Lupus, magnis zancadibus plantatus est in narices abuelita cum fauces suas superapertas sicut anuncio Profident.

LOBO.- AAAAAAH!

NARRADOR.- Et manducavit illam. Ponit camisonis et cofia et lentes. Et introibit in camam abuelitae.

Venit puella et ignorant omnia que facta est. Pauper puella ! Pulsabit guardaporta et interrogat.

CAPERUCITA.- Abuelita, ubi estis? Porto te multas manducas.

LOBO.- Intra, intra.

NARRADOR.- Dixit lupus in grave voce.

Videns abuelita su il suo cuore dedit vuelcum impresionantes in pectore suo.

CAPERUCITA.- Abuelita, quia semejans vocem cavernicola habes?

LOBO.- Nepotita, mea nepotita, ita dico ut escuches multo mellior.

NARRADOR.- Illa suspiravit.

CAPERUCITA.- Abuelita mea, quia oculos habes magnos sicut valam et salientes sicut besugus?

LOBO.- Nenita mea. Illorum sunt per videre hermosura team.

CAPERUCITA.- Yes, yes, abuelita mea, sed tantos pelos in faciem tuam…

LOBO.- Sunt per manducarte molto mellior.AUGH…!!!!!!!!!!

NARRADOR.- Caperutia Ruber dixit in se: “pedes, para qué os volo?

CAPERUCITA.- Cazadorum, dominus cazadorum. Sálvame ab inimico meo! Salus mea sit!

CAZADOR.- Vado presto, little puella. Escuchet barullo et veniat pacá.

NARRADOR.- Pulsavit gatillum in direccionem lupus. Et mortum est qui non respirat. Apertas tripas luporum, abuelita sua sortit plus laetas quam castañuelas. Estiravit brazos suos et animavit omnes cantatem cum illa...

Amen

(the End)

Imagen: María del Rincón